وضعیت حقوقی تصرفات شریک در مال مشاع
مستنبط از کتاب مجموعه مقالات حقوقی
نوشته مرحوم دکتر مهدی شهیدی
مطابق تعریف ماده 571 قانون مدنی در شرکت ، حقوق مالکین (حقوق مالکیت مالکین ) متعدد در شیئی واحد جمع می گردد یعنی چند نفر در آن واحد ، مالک یک شیء هستند . به طوری که هر جزئی از اجزاء شیئی واحد در عین حال متعلق حق مالکیت هر یک از ایشان باشد . این صورت از مالکیت را در اصطلاح اشاعه ، می گویند که سبب پیدایش شرکت خواهد بود .
یکی از خصایص «حق مالکیت» انحصاری بودن آن و انحصاری بودن اختیارات مالک در موضوع مالکیت است . ولی در شرکت با آنکه هر یک از شرکا مالک مال مشاع هستند خاصیت انحصاری بودن مالکیت وجود ندارد .
با توجه به تعاریف و توضیحات گفته شده وضعیت تصرفات شریک در مال مشاع بر دو قسم تصرفات حقوقی و تصرفات حقیقی بدین نحو می باشد :
الف/ تصرفات حقوقی
الف ـ 1/ تصرفات شریک نسبت به سهم خود
هر یک از شرکا می تواند در مال مشترک نسبت به سهم خود هر نوع تصرف حقوقی را به انجام رساند ، خواه این تصرف ناقل عین باشد ، مانند بیع سهم مشاع (ماده 583 ق .م )و یا ناقل منفعت باشد ، مانند اجاره و نیز ممکن است غیر ناقل باشد .
در اجاره به موجب تصرف حقوقی ناقل منفعت مستاجر ، مالک منفعت سهم مشاع شریک موجر می گردد گر چه استیفای منفعت از عین مستاجره و تصرف مادی در آن منوط به اذن شرکای دیگر خواهد بود .
الف ـ 2/ تصرفات سایر شرکا نسبت به سهم خود
بر طبق ماده 581 قانون مدنی از نظر حقوقی این تصرفات از جهت آنکه تصرف در اموال دیگران است فضولی می باشد و بنابراین تابع اجازه بعدی آنها خواهد بود .
ب / تصرفات مادی
ب ـ 1 / تصرف مادی بدون اذن شرکای دیگر
از جهت مقررات قانون مدنی (مفهوم مواد 579 و 475 ق . م) و اصول کلی می توان به عدم جواز تصرف مادی شریک بدون اذن شرکای دیگر قایل شد ، زیرا با تحلیلی که از تئوری اشاعه به عمل آمد ، معلوم می شود که در شرکت ، حقوق متعدد مالکیت در آن واحد بر یک شیء استقرار پیدا می کند و تصرف مادی هر یک شریک در مال مشاع ، هر چند تصرف در موضوع حق مالکیت خود اوست لاکن این تصرف عینا با تصرف در حق مالکیت شرکای دیگر ملازمه دارد و مسلم است عدم جواز تصرف در حقوق دیگران تصرف مادی مورد بحث را غیر قانونی می سازد .
ب ـ 2 / تصرف مادی با اذن شرکای دیگر
تصرف مادی با اذن شرکای دیگر در مال مشاع ، تصرفی مجاز است ولی باید توجه داشت که بر طبق ماده 578 قانون مدنی هر یک از شرکا می تواند هر وقت بخواهد از اذن خود رجوع کند و از آن پس تصرف شریک ماذون غیر قانون خواهد بود مگر آنکه اذن یا اسقاط حق رجوع از آن ، در ضمن عقد لازمی درج شده باشد .